تلسکوپ هابل یک منبع بزرگ انرژی کهکشانی را آشکار کرد
به گزارش مجله فوتبال دوستان، تلسکوپ افسانه ای هابل تصویری شگفت انگیز از کهکشان مارپیچی بسیار پرانرژی NGC 5728 در فاصله 130 میلیون سال نوری از زمین ثبت کرد.
ان جی سی 5728 (NGC 5728) یک کهکشان مارپیچی شبیه کهکشان راه شیری است اما همان طور که در جدیدترین تصویر هابل بخشی از آن مشاهده شده است، هسته ای بسیار پرانرژی دارد.
دوربین میدان باز 3 (WFC3) هابل که به وسیله فضانوردان در آخرین مأموریت تعمیرونگهداری هابل نصب شد، این نور شدید را در طیف مرئی و فروسرخ ثبت نموده است.
با این وجود ناسا تأکید می نماید که هسته پرانرژی NGC 5728 که مملو از ستارگان است، در حقیقت دارای تابش بسیار بیشتری در طول موج هایی است که حتی هابل هم قادر به تماشا آن ها نیست.
در این تصویر NCG 5728 یک کهکشان مارپیچی میله ای زیبا و درخشان به نظر می رسد. اما چیزی که در این تصویر دیده نمی گردد این است که NCG 5728 یک کهکشان بسیار پرانرژی است که به اسم کهکشان سیفرت (Seyfert Galaxy) شناخته می گردد.
کهکشان های سیفرت که انرژی خود را از هسته های فعال خود می گیرند، زیرمجموعه طبقه ای بسیار پرانرژی از کهکشان ها هستند که با اسم هسته های فعال کهکشانی (AGN) شناخته می شوند. انرژی آزاد شده از آن ها برابر با انرژی مجموع بقیه نقاط کهکشان است و یکی از پرقدرت ترین منابع انرژی در کیهان هستند.
انواع مختلفی از AGN وجود دارد اما کهکشان های سیفرت به خوبی از دیگر هسته های فعال کهکشان متمایز می شوند زیرا خود کهکشان به وضوح قابل مشاهده است. تابش دیگر AGNها مانند اختروش ها (Quasars) به مقدار ای شدید است که مشاهده کهکشان میزبان آن ها تقریبا غیر ممکن است.
برای رصد دقیق تر کیهان باید منتظر نسل بعدی تلسکوپ های فضایی باشیم. هم اکنون پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb Space Telescope) برای 18 دسامبر (27 آذر) برنامه ریزی شده است. این ابزار قدرتمند علمی، با آینه های بزرگ تر و وضوح بسیار بیشتری نسبت به هابل به بعضی از قدیمی ترین کهکشان های دنیا ما نگاه خواهد نمود و مشاهده سیاره هایی را که در منظومه های ستاره ای دوردست شکل گرفته اند، ممکن می سازد.
عکس کاور: کهکشان مارپیچی میله ای NCG 5728
Credit: Credit: ESA / Hubble / A. Riess Et Al. / J. Greene
منابع: Mashable, NASA
منبع: دیجیکالا مگ