دنیای شگفت انگیز ما: تیمگاد، شهری، باستانی با طراحی نو
به گزارش مجله فوتبال دوستان، تیمگاد، شهری باقیمانده از دوران امپراطوری روم با قدمت 100 سال قبل از میلاد است که در کوه آورس الجزایر واقع شده است. این شهر در سال 1982 در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
مقاله های مرتبط:
ویرانه های شهر تیمگاد در سرازیری های آورس، حدود 35 کیلومتری شهر بتنا (Batna) در الجزایر کنونی واقع شده است. این شهر حدود 2000 سال قبل به وسیله تراژان، امپراطور روم، ساخته شد. طراحی این شهر با دقت بسیار زیادی اجرا شده و یکی از برترین مثال های به جامانده از طراحی های شبکه ای است که به وسیله طراحان قدیمی روم به کار گرفته می شده است.
در اصل شهر به منظور سنگری برای محافظت در مقابل بربرها که در نزدیکی کوه های آورس (Aures) بودند، به عنوان یک مستعمره نظامی به وسیله امپراطور تراژان، 100 سال قبل از میلاد بنا گذاشته شد.
ساکنان اصلی شهر عمدتا سربازان حرفه ای پارتیان ارتش روم بودند که در مقابل خدمات و فداکاری های آنها در اینجا به آنها زمین داده شده بود.
تیمگاد با بافت شطرنجی منعطف، منظم ترین نمونه شهرسازی رومی و بدون خیابان متقاطع است. طرح اصلی شهر یک مربع کامل با اضلاعی به طول 355 متر بود با یک طرح قائم که به وسیله دکمنوس ماکزیموس (با خیابان های شرقی-غربی) و کاردو (با خیابان های شمالی-جنوبی) برجسته و با ردیف ستون های قرنتیان (Corinthian) خط کشی شده بود.
طرح به این منظور بود که فضایی را برای 15000 ساکن فراهم کند، ولی ساکنین این شهر خیلی زود از این تعداد بیشتر شد و از این طراحی عمودی-افقی بیرون زد. این شهر گسترد گی بیشتری پیدا کرد ولی امروزی تر سازماندهی شد. تیمگاد طی 300 سال بعد توسعه پیدا کرد، واحد های مسکونی به زمین اصلی اضافه و از سایز اصلی خودش 4 برابر بزرگتر شد.
طی قرن های دوم و سوم، شهر در صلح و آرامش زیست. قرار داشتن در راس دره آبیود و یک تقاطع حیاتی، به رومی ها امکان کنترل یکی از محل های عبور و مرور در کوه های آورس را می داد، بنابراین دسترسی به آن به وسیله صحرا را ایجاد می کرد. در آغاز قرن سوم تیمگاد به مرکزی برای فعالیت مسیحیان و در قرن چهارم به مرکز فعالیت فرقه دناتیست (Donatist) تبدیل شد. تیمگاد بعد از حمله وندال ها در قرن پنجم و متعاقب آن غارت و تخریب بربرها سقوط کرد.
در قرن ششم شهر به وسیله امپراطوری جاستین ها که امپراطور بیزانس بود، دوباره احیا شد. دژی بیرون از شهر اصلی ساخته شد و در ساخت آن بسیاری از بلوک ها و دیوار های بتنی که در زمان روم ساخته شده بود، مجددا استفاده شد. ولی شهر یکبار دیگر در حمله اعراب در قرن هفتم سقوط کرد. تیمگاد بالاخره در قرن هشتم متروکه و به دست فراموشی سپرده شد تا در حفاری های اکتشافی باستان شناسی از زیرزمین در سال 1881 پیدا شد.
تمام این قرون که تیمگاد در زیر شن های صحرا مدفون بود، به طور استثنایی خوب حفظ شده بود. در انتهای غربی دکمنوس ماکزیموس هنوز کمان 12 متری پیروزی که کمان تراژان نامیده می گردد و تا حدودی در سال 1900 احیا شد و همچنبن معبدی که به همان ابعاد معبد پانتئوم روم بوده و به سیاره مشتری اختصاص داده شده بود، وجود دارد. دژی بزرگ متعلق به بیزانس ها در جنوب شرقی شهر ایستاده است. بعلاوه یک سالن تئاتر با 3500 صندلی با وضعیتی خوب و علاوه بر آن یک کتابخانه، یک قصر سلطنتی و چهار گرمابه عمومی وجود دارد.
منبع: کجارو