پوتین، چگونه توانسته تا به امروز دوام بیاورد؟
به گزارش مجله فوتبال دوستان، به گزارش زندگی امروز ،فارین افرز در مقاله ای تحلیلی به آنالیز نقش پوتین در قدرت گیری روسیه طی سال های حکومتش پرداخته است . مقاله ای که با قلم کریس میلر تدوین شده و مروری دارد بر آن چه به اعتقاد نویسنده نمایانگر قدرت و موفقیت پوتین در داخل و خارج از مرزهای روسیه است .
در این مقاله آمده است: در روزهای پایانی سال 2014 نشریه تایم مقاله ای با عنوان پوتین لحظات روشن اقتصاد روسیه را به جای رشد و شکوفایی به قهقهرا می برد منتشر کرد .با این وجود سه سال از زمانی که قیمت نفت به نصف ارزش خود رسید می گذرد و اتفاق خاصی برای پوتین رخ نداده است . نفتی که درواقع نیمی از بودجه اصلی کل کشور روسیه را نیز تامین می نماید .
در طول سال 2014، غرب با اعمال تحریم های شدید مالی بر علیه بانک ها، شرکت های انرژی و بخش دفاعی روسیه ، اقدام به حذف عظیمترین شرکت های روسی از بازارهای سرمایه بین المللی کرد و در نتیجه ، تکنولوژی این کشور را در محدودیت شدید قرار داد. بسیاری از تحلیل گران داخلی و خارجی این کشور تصور می کردند بحران مالی می تواند سکوی قدرت پوتین را به لرزه در بیاورد . اما اکنون اینطور به نظر نمی رسد .
این روزها اقتصاد روسیه تثبیت شده است. تورم در مقیاس های تاریخی مشابه در تقابل با بودجه نسبتا متعادل است و از همه مهم تر این که پوتین در تاریخ 18 مارس به سمت انتخاب مجدد ریاست جمهوری حرکت می نماید . انتخابی که می تواند وی را برای چهارمین بار بر مسند قدرت بنشاند . ثبات مالی در این دوره نیز به طور تقریبی به مرز 80 درصد رسیده است . همه این ها دست به دست هم می دهند که احتمال انتخاب مجدد پوتین برای رسیدن به مسند قدرت کم نباشد . اما وی تمامی این کارها راچگونه سر و سامان می دهد ؟
روسیه به دلیل استراتژی مالی سه جانبه از چالش های دوقلوی سقوط قیمت نفت و تحریم های غرب جان سالم به در برد. در استراتژی نخست،روسیه بر میزان بدهی و تورم پایدار اقتصاد کلان متمرکز شده است. در استراتژی ثانوی، به وسیله تضمین نرخ بیکاری پایین وحمایت از بازنشستگان ، حتی با هزینه بالای دستمزد و رشد مالی، نارضایتی مردم را از بین می برد. و در استراتژی سوم، به بخش خصوصی اجازه می داد تا جایی که با اهداف سیاسی دولت متناقض نباشد ، به فعالیت های گسترده خود ادامه دهد .
گرچه این 3 تاکتیک ، روسیه را غنی نخواهد کرد، اما کشور را پایدار نگه داشته و نخبگان حاکم را در قدرت حفظ می نماید.اما شاید سوال اصلی این باشد که آیا پوتین واقعا یک استراتژی مالی دارد؟ یک شرح رایج درباره طول عمر حکومت پوتین این است که او همچنان بر مسند قدرت است؛ زیرا درآمدهای نفتی روسیه، کشور را در حالت شناور نگه می دارد؛ اقتصاد روسیه بیشتر با فساد شناخته می گردد تا مدیریت مالی توانمند، با این همه کرملین پیروز شده سیاست های مالی مختلفی را مورد سنجش قرار داده و در بعضی از آن ها قدرتمند نیز ظاهر گردد .
به یاد داشته باشید روسیه در سال 1999 یعنی درست زمانی که پوتین برای اولین بار به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد ، کشوری بود با درآمد متوسط که در آن فروش نفت بخش قابل توجهی از فراوری ناخالص داخلی را تشکیل می داد. در آن دوران رئیس جمهور نقشی در حد یک افسر وظیفه داشت که باید بر مسائل هنگ خود نظارت می کرد و تمام مشروعیت رئیس جمهور در توانایی او برای در دست دریافت کسب و کارهای عظیم و سودآور خلاصه می شد .
این شرایط یاداورشرایط ونزوئلا در برهه ای از زمان بود که تمام امید خود را به درامدهای نفتی بسته بود . جالب است که در سال 1999 ونزوئلا حتی نسبت به روسیه شرایطی بهتر داشت و حتی بسیاری از ناظران بازار مالی نفت تصور می کردند شرایط ونزوئلا ایده آل است .
اما مهارت کرملین در جمع آوری و توزیع منابع شرح می دهد که چرا نخبگان روسیه تقریبا 2 دهه قدرت خود را حفظ نموده اند و چگونگی پیروزیت داخلی خود را به پیروزیت در فراسوی مرزهای روسیه تعمیم داده اند .
هدف کرملین در سیاست مالی به حداکثر رساندن فراوری ناخالص داخلی یا درآمد خانوار نبوده است. چنین هدفی سیاست هایی بسیار متفاوت می طلبید. اما برای اهداف کرملین حفظ قدرت در خانه و حفظ انعطاف پذیری برای روابط خارجی بسیار مهم بود . در نهایت ترکیب سیاست های کرملین به شکل ، استراتژی سه گانه پوتینومیک یعنی ثبات اقتصاد کلان، ثبات بازار کار و محدود کردن کنترل دولت به بخش های مهم استراتژیک جواب داده است .
منبع: انتخاب
منبع: زندگی روز