آیا شبکه ملی اطلاعات، نسخه ای نوشته شده برای ایران است؟، کشورهای پیشرفته ای که شبکه ملی دارند - مجله فوتبال دوستان

گروه ارتباطات و فناوری اطلاعات خبرنگاران، وقتی از ضرورت وجود شبکه ملی اطلاعات و خدماتی که برای شهروندان ایجاد خواهد نمود، صحبت می کنیم؛ در ابتدای امر دیدگاه جایگزینی محصولات و خدمات حوزه فناوری اطلاعات بومی با نمونه خارجی برای کاهش با به حداقل رساندن سطح وابستگی به این محصولات در کشور، به بستن درب کشور روی محصولات خارجی تلقی می گردد.

سپس بعضی فورا با فرافکنی، شبکه ملی که قرار است با تهدیدات مقابله کند را با محدودسازی هم معنی می نمایند و مخافت خود را با آن اعلام می نمایند. آنها فکر می نمایند که شبکه ملی اطلاعات، نسخه ای نوشته شده برای ایران است اما جالب اینجاست که بسیاری از کشورهای جهان اولی و پیشتاز در عرصه دیجیتال شبکه ملی دارند.

جالب تر اینکه، اولین بار زیرساخت ملی اطلاعات در سال 1991 در ایالت متحده آمریکا مطرح شد و هدف از این طرح استمرار رهبری ایالات متحده در پردازش با کیفیت بالا بوده است. پس از آن کشورهای کره جنوبی، چین و انگلستان شبکه ملی اطلاعات را راه اندازی کردند و پس از افشاگری در زمینه جاسوسی سازمان های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس از اطلاعات صنعتی و نقض حریم خصوصی شهروندان، سایر کشورها مانند برزیل و آلمان را بر آن داشت تا تدابیری را برای کنترل داده های شهروندان خود داشته باشند.

از این رو در این گزارش به بحث شبکه ملی اطلاعات در کشورهای پیشرفته و اقدامات انجام شده درباره آن خواهیم پرداخت.

ژاپن

با ظهور خدمات تجاری در اوایل دهه 1990 اینترنت نه تنها در بین کسب و کارها محبوب شد بلکه در میان خانواده های معمولی در کشور ژاپن نیز یافت شد. برای در اختیار گذاشتن منابع اینترنتی به صورت سریع و دقیق و همچنین ایجاد سازمان های مناسب در این راستا به مدیریت احتیاج بود.

شبکه ملی اطلاعات در ژاپن با نام شبکه ملی اینترنت ژاپن یا JNIC مخفف Japan Network Information Center در سال 1991 شروع شد و سپس در سال 1993 سازمان خود را سازماندهی کرد و از آن به بعد همیشه فعالیت های خود را در راستای حمایت از زیرساخت های اینترنت انجام داد.

شبکه ملی اینترنت ژاپن، مسئول مدیریت قرارداد اینترنت و شماره گذاری در ژاپن است. در سال 2000 میلادی دولت ژاپن تصمیم به ایجاد جامعه ای برمبنای شبکه ارتباط از راه دور بسیار قوی گرفت و عدم وجود بستر مناسب برای آن منجر به تصمیم دولت در گسترش شبکه پهنای باند شد.

با ترویج سیاست های مبتنی بر همکاری و رقابت، به گسترش بخش های زیربنایی و اصلی همچون خدمات شبکه پهنای باند بی سیم و خدمات شبکه پهنای باند ماهواره که بنیادی ترین بخش در زمینه بالا بردن قابلیت دسترسی به مناطق دورافتاده و روستایی است، نائل شد. محیط پهنای باند کشور ژاپن دارای بازاری با سوددهی زیاد و تحت نظارت دولت بوده است.

ساکنین کشور ژاپن از در اختیار داشتن سریع ترین خدمت پهنای باند جهان و در عین حال با صرف کمترین هزینه بر روی آن بسیار راضی هستند.

دولت ژاپن به شدت پیگیر پروژه های مربوط به شبکه ملی و فناوری اطلاعات و ارتباطات بوده است. به طوریکه در خاتمه سال ششم از اولین دهه، شش پروژه در راستای شبکه ملی را به انجام رسانیده است.

در ژانویه سال 2001 میلادی، دولت ژاپن سند پیش نویسی تحت عنوان راهبرد ژاپن الکترونیکی که یک راهبرد ملی توسعه یافته را به وسیله کوشش های همکاری بین بخش های دولتی و خصوصی بوده است را ارائه کرد. هدف ژاپن کسب عنوان یکی از پیشرفته ترین کشورهای جهان در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات و راه اندازی شبکه ملی بوده است. نتیجه عملکرد فوق به صورت در اختیار داشتن سریع ترین و ارزان ترین محیط پهنای باند جهان محقق شد.

در ماه جولای همان سال دولت الکترونیکی کشور ژاپن بر آن شد تا به ترویج و بسط راهبرد پروژه ژاپن الکترونیکی دو بپردازد که یکی از برجسته ترین روش های فناوری اطلاعات و ارتباطات در جهان مطرح بوده و دربرگیرنده هفت حوزه عمده تحت عنوان خدمات مراقبت های پزشکی، مواد غذایی، زندگی روزمره، خدمات اداری و کلیه خدمات مربوط به بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات بوده که شبکه ملی را بر همان اساس به وجود آورده است.

در ماه مارس همان سال با همکاری و مشارکت دانشگاه صنعتی کشور ژاپن و سایر کشورهای آسیایی پیروز به طرح برنامه ای جهت استقرار و گسترش پهنای باند کشورهای آسیایی شدند. اجرایی شدن برنامه های مذکور در آسیا می تواند نقش بسیار مهمی را در راستای تحقق بخشیدن به اهداف اجلاس سران کشورهای آسیایی بازی کند.

آلمان

سیاست های کلی دولت فدرال آلمان از زمان های دور به مقوله توسعه جامعه اطلاعاتی در آلمان به عنوان یکی از مهمترین وظایف نگریسته است. در فوریه 1996 کابینه آلمان اقدام به تصویب طرحی تحت عنوان Info 2000 کرد. کانون توجه طرح مذکور موضوعاتی نظیر: توسعه بازار ارتباطات از راه دور، برقراری چارچوب مشترک ملی و قانونی، وضع مقررات حراست از اطلاعات شخصی در حوزه ارتباطات از راه دور و اقدام و حمایت استفاده از امضاهای دیجیتالی در معاملات تجاری بود.

در ژوئن سال 2006 طرح فعالیتی تحت عنوان Deutschland-Online توسط دولت فدرال و ایالت ها و دولت های محلی برای داشتن حکومت مدرن و مدیریت کارآمد تصویب شد که در آن استفاده از فناوری اطلاعات و اینترنت نقش مهمی داشتند. هدف اصلی این طرح ایجاد دولت الکترونیک یکپارچه در سراسر آلمان بوده است.

استراتژی مهم این طرح در حکومت فدرال شامل دو بخش اصلی است. بخش اول گرایش دادن ایالت ها به سمت مدلی که در آن ایالت های دیگر و سایر بخش های کشور نیز بهره مند باشند و بخش دوم ارائه سرویس های بلادرنگ و همگون در میان همه مدیریت های محلی است.

این طرح از تعدادی پروژه تشکیل شده است که یکی از آنها به ایجاد زیرساخت مورداحتیاج می پردازد. این پروژه Deutschland-Online Infrastructure یا DOI است که یک زیرساخت ارتباطی امن و مبتنی بر فناوری اطلاعات، در سطح محلی، منطقه ای و مرکزی برای مدیریت سرویس ها، پروژه های حرفه ای آینده و همچنین ارتباط با اروپا ایجاد می نماید. استانداردهای تبادل داده همگون در بخش دیگری از این فعالیت با نام Koopa ADV معین شده و فرمت خاص آن در کنفرانس های مربوط توسط دولت معین شد.

کره جنوبی

کره جنوبی از نظر آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه نخست را در جهان داراست. به عبارتی، 80 درصد پهنای باند در این کشور به گردش اطلاعات داخلی اختصاص یافته است.

چشم انداز کره جنوبی برای توسعه شبکه ملی، تبدیل شدن به کشوری پیشرو در مدیریت دانش، مدیریت اینترنت سالم و ایمن برای کاربران خود، حرکت به سوی جامعه دانش محور و اطلاعاتی با به کارگیری دولت الکترونیکی و در نهایت زندگی متصل است.

این کشور که درحال حاضر یکی از فعال ترین و شناخته شده ترین کشورهای جهان در زمینه شبکه ملی اینترنت است، صنعت اینترنت آینده را نیز تصویر نموده و به دنبال تحقق آن است. در چشم انداز اینترنت آینده کره جنوبی، زیرساختی، با اتکاء به فناوری داده عظیم در همگرایی با اینترنت اشیاء و به وسیله فناوری ابری به صورت ارزان تحقق می یابد که تسهیل نماینده هر ایده دانایی محور یا دانش بنیان است.

کره جنوبی تا سال 2015 بازار داخلی خود را با نرخی در حدود 1.5 برابر نرخ جهانی، از فناوری اینترنت اشیاء و محاسبات ابری و برابر با نرخ جهانی اما با سقف نهایی دو برابری از فناوری داده عظیم توسعه داده است.

بنابراین در این کشور، قطعاً توسعه سرویس های فراتر از خدمات دولت الکترونیک برنامه ریزی شده است که نه تنها شهر الکترونیک بلکه زندگی الکترونیک و متصل را برای همه شهروندان در حالت مستقر و متحرک و در همه زمانها، هدف گیری نموده است. اهداف معین شده برای بازار و اقتصاد خلاق و دانش بنیان بر مبنای صنعت اینترنت آینده، نشان دهنده جدیت در تحقق آن است. دسترسی مشترکین در کره جنوبی در حال حاضر و آینده به صورت مختصر دارای ابعاد زیر است: در حوزه دسترسی ثابت، شبکه BcN یا شبکه خدمات همگرای پهن باند، توسط دولت کره پس از شش سال در 2010 تکمیل شد و امروزه با 15 میلیون مشترک با دسترسی بالای 50 مگابیت در ثانیه، 20 درصد از هدف اولیه جلوتر است.

شبکه ای که دسترسی بر فیبر نوری به اینترنت با سرعت 50 تا 100 مگابیت در ثانیه را در همه شهرهای کوچک، عظیم و حتی اغلب روستاها ایجاد نموده است. این در حالی است که اکنون پروژه دیگری به نام Giga Internet در حال اجراست که 10 برابر سرعت در دسترسی را نسبت به BcN ارائه می نماید که تا 2017 باید پوشش 90 درصدی ایجاد کند.

در حوزه دسترسی بیسیم، ایجاد 400 هزار نقطه دسترسی، توسط سه اپراتور نسل چهارم، در دستور کار بوده است. برای کاهش تداخل، دولت این سه اپراتور را موظف به نصب 4 هزار نقطه دسترسی مشترک در نقاط پر ترافیک شهری تا خاتمه 2013 نموده بود.

استرالیا

در چشم انداز مخابراتی استرالیا شبکه ملی پهن باند پروژه ای ملی تعریف شده تا احتیاجهای آینده کشور را برآورده سازد.

اهداف مد نظر از اجرای شبکه ملی پهن باند استرالیا در لایه دسترسی عبارتند از:

ارائه سرعت صد مگابیت بر ثانیه برای شهرهای با جمعیت هزار نفر به بالا. این سرعت صد برابر سرعت فعلی است.

ارائه سرعت دوازده مگابیت در نواحی دوردست توسط بهره گیری از فناوری شبکه بیسیم و ماهواره.

اتصال شهرها، مراکز مهم و حومه شهرها توسط فیبرنوری.

ارائه اولین شبکه ملی پهن باند استرالیا شامل پوشش 93% در استرالیا برای ارائه سرعت 100 مگابیت بر ثانیه در شروع کار و ارتقاء آن تا 1 گیگا بیت بر ثانیه تا سال 2012 با امکان ارتقاء در آینده و 7% به جامانده به وسیله شبکه بیسیم و ماهواره با سرعت کمتر 12 مگابیت بر ثانیه.

مدل مفهومی شبکه استرالیا به شکل ذیل است:

تصویر مدل شبکه ملی اطلاعات در استرالیا را نشان می دهد

انگلستان

مدل مفهومی شبکه ملی انگلستان مطابق شکل ذیل است:

روسیه

کشور روسیه نیز 2 سال پیش امکان استقلال خود از سرورهای خارجی خدمت دهنده به داخل روسیه را اظهار داشت.

در این راستا لایحه های لازم را تهیه و به مجلس اراده داده است. علاوه بر اقدام پوتین مبنی بر امضاء قانون امکان قطع ارتباط روسیه از اینترنت، اظهار نظرات افرادی از جمله وزیر وقت توسعه دیجیتال، مخابرات و رسانه جمعی روسیه و دمیتری مدودف نخست وزیر وقت روسیه در کنفرانس ICC 2019 بسیار حائز اهمیت بوده است.

وزیر وقت توسعه دیجیتال، مخابرات و رسانه جمعی روسیه در کنفرانس ICC 2019 اظهار داشت که محور اصلی چالش های امروز در فضای سایبر انحصار طلبی است و کوششی برای قرار دادن تمام تعاملات جهان در یک موتور جستجو و شبکه اجتماعی در جریان است.

وی همچنین اظهار داشت که روسیه کوشش خود را در جایگزینی محصولات و خدمات حوزه فناوری اطلاعات قرار داده تا سطح وابستگی به این محصولات در کشور را به حداقل می رساند؛ اما نه به این معنی که درب کشور را بر روی محصولات خارجی ببندیم، بلکه سعی داریم بر تهدیدات اشراف و با آن ها مقابله کنیم.

دمیتری مدودف نخست وزیر وقت روسیه هم با تأکید بر نقش محوری دولت در سازمان بخشیدن به فضای سایبر، تصمیم بر ایجاد و تدوین قواعد ناظر بر حفاظت از حوزه های صنعتی و اقتصادی دیجیتالی از تهدیدات سایبری را اظهار داشت.

وی ارتقاء حوزه نرم افزاری ملی موازی با اقدام فوق و تدوین سازوکاری برای تهیه نرم افزارهای ملی و افزایش سهم آن در بازار را از برنامه های جدید دانست و تاکید نمود که دولت به تنهایی نمی تواند بر تهدیدات و چالش های منتج از فضای سایبر فائق آید و بنابراین مشارکت بخش خصوصی ضروری است.

انتهای پیغام/