رئیس انجمن موی تای: باید مستقل باشیم، نه زیر مجموعه هیچ فدراسیونی! - مجله فوتبال دوستان

جواد نصیری در گفت وگو با خبرنگاران در خصوص استقلال انجمن موی تای ایران اظهار کرد: یک نامه در ارتباط با استقلال فنی و اجرایی انجمن موی تای ایران به وزارت ورزش زدیم و خواستار این موضوع هستیم. در دو سال گذشته از فدراسیون بین المللی موی تای(ایفما) نامه هایی به وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ارسال شده مبنی بر اینکه اساسنامه فدراسیون بین المللی موی تای مورد تایید IOC است و براساس منشور المپیک نوشته شده است. با توجه به این منشور تشکیلات انجمن یا فدراسیون ها خصوصی و غیرانتفاعی است و به هیچ عنوان نباید زیر مجموعه فدراسیونی باشد.

رئیس انجمن موی تای ایران گفت: بعلاوه براساس قانون جدیدی که در ورزش ایران همین سال جاری تصویب شد فدراسیون ها و هیات های ورزشی، نهادهای غیر دولتی و خصوصی هستند. با این وجود حتی بازنشسته ها هم می توانند کاندیدا و رئیس هیات شوند. بنابراین انجمن ها هم بر اساس همین قانون هستند و باید مستقل کار نمایند. ما هم خلاف قانون رفتار ننموده ایم. به لحاظ قوانین داخلی این رشته مجمع عمومی و اساسنامه دارد که مورد تایید فدراسیون آسیایی و جهانی است.

نصیری گفت: ما از سوی فدراسیون جهانی ماموریت داشتیم که این استقلال را انجام دهیم و کاری کردیم که تمامی انجمن های بین المللی رسمی باید انجام دهند. این رشته همچون بسیاری از انجمن های دیگر مثل ساواتا عضو دائمی IOC و سازمان های بین المللی است. ما اعلام نموده ایم که باید مستقل باشیم و می خواهیم در امور فنی و اجرایی استقلال داشته باشیم. هر انجمن و فدراسیونی باید طبق اصول خود کارها را پیش ببرد.

رئیس انجمن موی تای با اشاره به اینکه این انجمن در خواست هیچ بودجه ای ندارد گفت: در سال هایی که رئیس انجمن بودم با وجود اعزام های زیاد بودجه ای دریافت نکردم. همین ماه قبل یک تیم به مسابقات جهانی اعزام کردیم بدون دریافت یک ریال بودجه از فدراسیون، وزارت و یا کمیته ملی المپیک. البته در خصوص اعزام هم مسائلی بود که جای تامل دارد اما نمی خواهم به عقب برگردم. در انتها مسابقات هم مدال های زیاد و چندین سهمیه ورلد گیم کسب شد. تجلیل و تشکری هم از ورزشکاران نشد. اکنون هم بودجه نمی خواهیم، برای حداقل کاری هم که می خواهیم سنگ اندازی می گردد.

وی در ادامه گفت: خدا را شکر که وزیر ورزش شخصی است که به همه مسائل ورزشکاران مطلع است. او مدیر، فنی و متخصص است و به داشتنش افتخار می کنیم. باید از این وزیر در سطح خودش انتظار داشته باشیم. انتظار ما این است که براساس منشور المپیک و طبق قوانین این رشته استقلال داشته باشد. کجای جهانی یک ورزش بین المللی که عضو سازمان های بین المللی و مورد تایید IOC است تحت پوشش فدراسیونی قرار گرفته که در هیچ کجای جهان رسمیت ندارد. واقعا مورد تامل نیست. چقدر باید سلیقه ای رفتار گردد.

وی اضافه کرد: خواسته من و تمام اعضای مجمع این است که از منشور المپیک تبعیت گردد. ما در این مورد پیشگام هستیم و می خواهیم با یاری شخص سجادی این اتفاق خوب رخ دهد. ما باید براساس قوانین مطالبه کنیم. من می خواهم از اساسنامه، مصوبات و اعضای مجمع دفاع کنم. امیدوارم وزیر ورزش نیز تاریخ ساز گردد و مدل مدیریتی ورزش ایران را درست کند. باید در تاریخ ورزش ایران بگویند یک شخص که خودش المپین و ورزشی بود پله ای مدیریت کرد و تغییرات ایجاد کرد. همه رشته های انجمنی مثل ساواته، جوجیتسو، سامبو و ... همه زیر نظر IOC هستند و باید مستقل کار نمایند.

رییس انجمن موی تای گفت: استان ها هم باید با تعامل با انجمن و اداره کل استان ها کارهای خود را پیش ببرند. زمانی هم اگر منع قانونی بود باید جوابگو باشیم ولی نباید سلیقه ای رفتار کرد. فوتبال سالنی و چمنی با هم فرق دارد نمی گردد این رشته ها را ادغام کرد. باید یکی مخاطب حرف های ما باشد. اگر با من نوعی مسئله ای دارند کنار بگذارند چرا جامعه را می زنند. چرا باید موی تای زیر نظر یک فدراسیون بومی و داخلی که هیچ کجای جهان شناخته نیست کار کند. براساس اساسنامه داخلی، منشور المپیک هم اینکار خلاف قانون است.

وی به مسائل اعزام تیم ملی به مسابقات جهانی تایلند اشاره نمود و گفت: چندین ورزشکار برای مسابقات ریجستر شده بودند اما اعزام نشدند. ما با لابی توانستیم تنها یک شب پول هتل را پرداخت کنیم. به فدراسیون هم اعلام کردیم که اگر این ورزشکاران نروند پول حداقل یک شب را باید بپردازیم. آنجا هم با پرداخت این هزینه ها پول کم آوردیم. این ورزشکاران برای این مرز بوم اند و نباید این مسائل وجود داشته باشد.

نصیری گفت: ما ابتدا بیش از 100 نماینده برای مسابقات جهانی داشتیم اما اعلام شد تعداد را کم کنیم. تعداد را به 65 نفر رساندیم اما تنها 15 نفر اعزام شدند. تایلند بحث پناهندگی نداشت اما ما مجبور شدیم تعداد نفرات خیلی کمی را تنها با یک مربی اعزام کنیم. سه رینگ داشتیم که گاهی هر سه ایرانی مسابقه داشتند. من خودم می دویدم تا بتوانیم هر سه ورزشکار را کوچ کنیم. دختران ما در آن مسابقات مدال طلا گرفتند اما تشکری هم نشد. داور زن ما برترین شد.