برزخ کرونا تاب پرستاران را گرفته است - مجله فوتبال دوستان

شهفرایند در ادامه نوشت: آن ها نمی توانند مرگ مرد و زنی را فراموش نمایند که در فاصله چند ساعت از هم از جهان رفتند و دختر ده ساله شان تنها گوشه بیمارستان ضجه می زد. آن ها نمی توانند مرگ مادر و پسری را از یاد ببرند که چشمان پیرزن تا زمانی که برای همواره بسته شد، پر از دعا برای پسرش بود که زنش هنوز بارش را روی زمین نگذاشته بود. آن ها مرگ زن بارداری که پس از 15 سال دامنش سبز شده بود و کرونا سبزی زندگی را برایشان به سیاهی کشاند، نمی توانند از خاطر پاک نمایند، آن ها پرستاران بخش کرونا هستند، همان ها که کرونا علاوه بر آنکه به پیکره جسم شان ضربه زده روح شان را هم زخمی نموده است.

این ها همان سفیدپوشانی هستند که چند ماه قبل تمام در و دیوار شهر از رد ماسک روی صورت شان و خستگی شان از شب بیداری ها حکایت داشت. اما آن ها از این همه تلخی خسته شده اند.

برزخ کرونا تاب پرستاران را گرفته است، آن ها بیشتر از توان شان مایه گذاشته اند، خیلی هایشان جان دادند و تعداد زیادی از آن ها نیز روی همان تخت ها خوابیده اند و برای دم و بازدمی که در سینه هایشان حبس شده است، می جنگند.

خسته شدیم از این همه مرگ

مریم محمدی پانزده سالی است که لباس سفید پرستاری به تن دارد و در بسیاری از بیمارستان ها خدمت نموده و حالا در بیمارستان مسیح دانشوری مشغول به کار است، بیمارستانی که مرکز اصلی بیماران کرونایی در دل پایتخت است. او مثل بقیه همکارانش ماند تا جانی در رگ بیماران باقی بماند.

شرایط بیماران کرونایی آنقدر در این بیمارستان وخیم است که او حتی حاضر به یادآوری آن ها هم نیست، می گوید برخی از این خاطرات بدجوری روی مخم رژه می رود. او تعریف می نماید که تا اردیبهشت ماه شیفت های طولانی هجده ساعته را پشت سر می گذاشتند، خیلی وقت ها خانه نمی رفت تا کودک بیست ماهه اش را در معرض این بیماری قرار ندهد. گان های سرتاپایی جانش را به لبش رسانده بود. حالا به این گان ها عرق و دستکش و ماسک و شیلد هم اضافه کنید.

آمار ها که پایین آمد، او خیالش راحت تر شد، فکر می کرد که شرایط به حالت عادی برمی گردد، اما دوباره ورق برگشت، آمار ها تصاعدی بالا می رفت و مراجعات هر روز بیشتر و بیشتر می شد. از آن موقع باز او بود و روز های طولانی شیفت که او را وادار می کرد لبخند دخترش را تنها از پشت شبکه های مجازی نظاره کند.

شرایط سخت مادران پرستار

او می گوید در شرایط کرونایی مادر های شاغلی که بچه کوچک داشتند، خیلی ها دور کار شدند و خیلی ها هم قید کارکردن را زدند، اما پرستاران شرایط شان با بقیه فرق داشت، اگر آن ها هم میدان را خالی می کردند، چه بلایی بر سر مردم می آمد. اما ما از همه زندگی مان گذشتیم. سخت است خانواده ات را کنار بگذاری و بروی تو دل خطر یعنی بخش کرونایی ها. به هر حال جو بدی حاکم بود و بعد هم که مرگ ومیر زیاد شد، عملا همه ترسیده بودیم.

ماسکی که می توانست سرنوشت افراد را تغییر دهد.

اما فشار وقتی بیشتر می شد که جلوی چشم مان مرگ جوانانی را می دیدیم که تنگی نفس امان نفس کشیدن را از آن ها می گرفت، در حالی که شاید زدن یک ماسک می توانست سرنوشت آن ها را کاملا تغییر دهد.

این ماجرای تلخی بود که بار ها و بار ها آن را تجربه می کردیم. خانواده ها نیز نمی توانستند به راحتی بپذیرند جوان شان که کمتر از 30 سال دارد، با همه تلاشی که می کردیم، زنده از زیر دستگاه بیرون نیاید.

مرگ در چند روز

این تنها خانواده ها نبودند، ما نیز مدام در بهت بودیم، بیماری که با یک تب و تنگی نفس به اورژانس می آمد، در عرض چند روز جانش را از دست می داد و این شرایط روحی پرستاران را نیز به شدت آشفته می کرد. برخی از جوان ها سرسخت تر با کرونا روبه رو می شدند، آنقدر دیر می آمدند که دیگر هیچ کاری نمی شد برایشان انجام داد، اینتوبه می شدند، اما هیچ وقت برنمی گشتند.

انگار خانواده خودمان را از دست داده ایم

مرگ های پشت سر هم خسته شان نموده است. او از بیماری صحبت می نماید که شرایطش کاملا خوب شده بود، اما بلافاصله با بازکردن دستگاه ها دچار ایست قلبی شد و از جهان رفت؛ بعد از مرگ او تا ساعت ها گریه نموده بود.

فشار های روانی وقتی در کادر درمان بیشتر خودش را نشان داده که تعداد بیماران آنقدر زیاد شده است که تعدادی از آن ها نتوانسته اند خدمات بگیرند. این در حالی است که تعداد زیادی از کادر درمان نیز کرونا گرفته اند و هر کدام مجبور هستند یا مدتی را در قرنطینه بگذرانند یا اینکه در بیمارستان بستری باشند.

شرایط مالی بد پرستاران فشار حداکثری ایجاد می نماید

پژوهش ها نشان می دهد که پرستاران در معرض بیشترین تهدید های روانی ناشی از بیماری کووید-19 قرار گرفته اند. تجربه های منفی روانشناختی ناشی از کرونا در پرستاران از جمله خستگی، ناراحتی، درماندگی ناشی از کار با شدت زیاد، اضطراب و نگرانی درباره اعضای خانواده نکته بسیار مهم و آشکاری است.

احمد مهدی زاده، پرستار یکی از بیمارستان های خصوصی نیز از قول ها و وعده هایی که به پرستاران داده شده، دلخور است و می گوید: در بیمارستان های خصوصی اعلام می نمایند به میزانی که درآمد افزایش پیدا کند، کارانه کادر درمان پرداخت می گردد و اگر این اتفاق نیفتد، امکان پرداخت کارانه وجود ندارد.

حمایت از بیمار وظیفه ما است، اما به حمایت احتیاج داریم

این پرستار می گوید حمایت از بیمار و مراقبت از او جزو وظایف ذاتی شغل ما است و ما کوتاهی در این خصوص انجام نمی دهیم، اما هیچ تلاشی هم برای تأمین امنیت شغلی پرستاران انجام نمی گردد و این باعث شده که خیل عظیمی از همکاران ما تصمیم به مهاجرت بگیرند.

مهدی زاده شرح می دهد که در بیمارستان های یک دانشگاه های علوم پزشکی انواع پرداخت ها را شاهد هستیم، در حالی که در برخی از بیمارستان ها ماهانه و برخی دیگر از بیمارستان های دانشگاه ها چند ماه یک بار پرداخت صورت می گیرد. وقتی به همه پرستاران توجه نگردد، نتیجه این می گردد که در برخی از مراکز خصوصی با پرستاران قراداد های شش ماهه یا نهایتا یک ساله می بندند و این سبب می گردد که پرستار از کار دلسرد گردد.

تعداد پرستاران کم است

برزخ کرونا تاب پرستاران را گرفته است و این تنها گوشه ای از باری است که سفیدپوشان مدافع سلامت آن را به دوش می کشند، اما با وجود این، شرایط پرستاران تغییری ننموده است، همچنان دارویی برای کرونا نیست و واکسنی که بتواند جهان را از شر این ویروس نجات دهد، پیدا نشده، بی اعتنایی مردم به رعایت پروتکل ها نیز سبب شده است که آمار ابتلا در روز از مرز 10 هزار نفر بگذرد و عبور فوتی ها از مرز 500 نفر در روز نشان دهد که در شرایط بحرانی قرار داریم.

به گفته محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار کشور پیش از کرونا نیز بار ها اعلام نموده بودیم که تعداد پرستار نسبت به بیماری که به این مراکز مراجعه می نمایند، کم است، اما با شیوع کرونا کمبود پرستار بیش از پیش خود را نشان داد، زیرا تا به امروز بیش از 35 هزار نفر از جمعیت پرستاری کشور به کرونا مبتلا شده اند. در این فرایند افراد دو هفته از فرایند کار خارج و برخی نیز پس از بهبودی به مسائل قلبی و ریوی دچار شده اند.

زیرساخت ها در بیمارستان ها فراهم نیست

شریفی مقدم شرح می دهد که کرونا شرایط را برای کادر درمان و درمان بیماران سخت تر نموده است. وقتی بیماری راهی بیمارستان می گردد، باید زیرساخت های مناسب برای درمان او مهیا باشد تا فرایند درمان طی گردد.

دبیرکل خانه پرستار کشور با بیان اینکه کرونا درمان ندارد و باید با مراقبت های ویژه آن را درمان کرد، تأکید می نماید که این مقوله احتیاجمند زیرساخت های ضروری است. تعداد نیروی انسانی به ویژه پرستاران قبل از شیوع کرونا حداقل شاخص های جهانی را داشت.

بر اساس شاخص های درمانی که در جهان وجود دارد، به ازای هر هزار نفر باید سه کادر درمانی وجود داشته باشد، این درحالی است که ما در کشور با شاخصه بسیار کمتری روبه رو هستیم و یک پنجم آمار جهانی کادر درمان در بیمارستان ها در حال خدمت هستند، این شرایط برای پیش از کرونا بوده است و امروزه با وجود شرایط کرونایی شرایط بسیار سخت تری را شاهد هستیم.

کادر درمان در معرض ویروس کرونا

کرونا پیر و جوان و زن و مرد نمی شناسد و کادر درمان نیز به دلیل مواجهه خطرناک با بیماران در خط مقدم درمان هر روز با این بیماری دست وپنجه نرم می نمایند. به گفته شریفی مقدم وقتی شرایط پرستاران ما بدتر شده است که آمار ها نشان می دهد بیش از 35 هزار پرستار به کرونا مبتلا شده اند و خروج آن ها به مدت دو هفته از لاین کار نشان می دهد شرایط در بیمارستان ها زیاد مساعد نیست.

کمبود پرستار در دوران کرونا کاملا مشهود است

او تأکید می نماید که مشکل بر سر ورودی پرستاران جدید است، زیرا از پنج سال گذشته که نیرو های پرستاری بازنشست شده اند، هنوز جایگزینی برای آن ها وجود نداشته، این در حالی است که بیماران کرونایی که در بیمارستان بستری می شوند، احتیاج بیشتری به مراقبت های پرستاری دارند و کمبود پرستار در شرایطی که سه پیک کرونایی را پشت سر گذاشته ایم، کاملا مشهود است.

شصت وچهار پرستار تا به امروز به دلیل کرونا جان شان را از دست داده اند و این موضوع سبب شده است سایر پرستاران علاوه بر اینکه از نظر جسمی خسته و فرسوده شوند، از نظر روحی نیز به شدت تحت فشار باشند.

استخدام های جدید شرکتی بوده است

دبیرکل خانه پرستار کشور تأکید می نماید که قرار بود از سال 97 سالانه 10 هزار پرستار جذب گردد، اما هیچ استخدامی صورت نگرفته است. این در حالی است که در سال 98 آزمونی برای جذب پرستاران برگزار گردید، اما در عمل جذبی صورت نگرفت.

همزمان با شیوع کرونا مجوز جذب سه هزار پرستار اخذ شد و براساس آمار ها بیش از هفت هزار نیرو وارد سیستم درمان شدند، اما با وجود کمبود هایی که از پیش داشتیم، این میزان باز هم کافی نبوده و براساس تعاریف بین المللی تعداد پرستار و خدمات رسانی کادر درمان ارتباط مستقیم با میزان مرگ ومیر مردم دارد، به این معنا که هر چقدر تعداد کادر درمان کمتر باشد، مردم بیشتر متحمل خسارت می شوند و آمار مرگ ومیر بالا می رود. با پیش بینی های ستاد مقابله با کرونا باید تعداد پرستاران بیش از تعداد کنونی باشد، تا وقتی بیمار کرونایی راهی بیمارستان می گردد، دیگر از لحاظ خدمات رسانی ها خیالش راحت باشد.

انگیزه ای که وجود ندارد

افزایش حمایت های روانی، اجتماعی، مالی و معیشتی می تواند در این شرایط تأثیرگذار باشد، هر چند در هفته گذشته دکتر نوبخت از 11 هزار و 500 میلیارد تومان یاری هزینه برای معوقات کادر درمان اطلاع داد، اما باز هم این نیرو های خسته احتیاج به حمایت های بیشتری دارند.

فیش های بی فروغ پرستاران

شریفی مقدم با تأکید بر اینکه در حق پرستاران در این شرایط کرونایی اجحاف می گردد، به فیش های حقوقی آن ها اشاره می نماید و می گوید: کارانه برخی از پرستاران در این شرایط گاهی بین 50 تا 200 هزار تومان است، این در حالی است که 60 درصد نیرو های بیمارستان ها را پرستاران تشکیل می دهند و درست این است که این بودجه کاملا به معوقات پرستاران اختصاص پیدا کند تا آن ها حداقل دغدغه مالی برای ادامه کار نداشته باشند.

او از جذب پرستاران با قرارداد های شرکتی گله می نماید و ادامه می دهد: در اسفند و فروردین ماه به دلیل شیوع کرونا برخی از پرستاران با قرارداد 89 روزه جذب شدند که این ظلم به این قشر ازخودگذشته است، زیرا در این صورت هیچ امنیت شغلی برای آن ها باقی نمی ماند.

این مقام مسئول با اشاره به اینکه برخی گمان می کردند که کرونا از بین می رود و با این تفکر اقدام به بستن قرارداد های 89 روزه کردند، ادامه می دهد: اما با ورود به پیک دوم و سوم کرونا ناچار شدند قرارداد های خود را تمدید نمایند. اما اینکه در یک بخش بیمارستان پرستاران با یک نوع ارایه خدمات حقوق ها و شرایط متفاوت داشته باشند، درست نیست.

مهاجرت پرستاران سه برابر قبل شده است

شریفی مقدم با بیان اینکه در شرایط کنونی بیش از هر دوره دیگر شاهد افزایش مهاجرت پرستاران هستیم، ادامه می دهد: در گذشته نیز شاهد مهاجرت پرستاران بودم، اما این مهاجرت در شرایط کنونی سه برابر شده است. کشور های درحال توسعه همچون اروپا، کانادا و… به دلیل احتیاج به پرستاران مهاجرت آن ها را تسهیل نموده اند. در شرایط کنونی کشور های مقصد مهاجرت پرستاران را تسهیل و امکانات مناسب را برای آن ها ایجاد نموده اند.

پرستاری با حقوق کارگری

در کشور ما پرستاران شرکتی بر اساس قانون کار حقوق دریافت می نمایند. پرستار با قرارداد ماهانه سه میلیون تومان و پرستاران استخدامی ماهانه پنج میلیون تومان دریافت می نماید. به دلیل شرایط کرونایی در اسفند سال گذشته 50 درصد به حقوق پرستاران اضافه شد، اما این آمار ها در حالی است که تورم در کشور صددرصد شده و دریافت حقوق پنج میلیون تومانی نمی تواند کفاف زندگی خانواده را کند و این امر سبب شده که بحث مهاجرت پرستاران به خارج از کشور پیش از گذشته تقویت گردد.