خاطره بازیکن سابق بلکبرن از باخت 7 بر یک مقابل منچستریونایتد بعد از تماشای فیلم گلادیاتور!
به گزارش مجله فوتبال دوستان، یکی از بازیکنان سابق تیم فوتبال بلکبرن انگلیس خاطره ای جالب از باخت سنگین تیمش مقابل منچستریونایتد بعد از کوشش متفاوت سرمربی وقت این تیم برای انگیزه دادن به مردانش روایت کرد.
برای دیدن بریتانیای کبیر با تور انگلیس همراه باشید.
به گزارش خبرنگاران، گائل ژیوه، مدافع فرانسوی سابق تیم فوتبال بلکبرن فاش کرد مضحک ترین خاطره دوران بازیگری اش به عنوان یک بازیکن حرفه ای را زمانی که در بلکبرن تحت راهنمایی سم آلاردایس بازی می کرد، تجربه کرد. ژیوه در فاصله سال های 2009 تا 2013 برای بلکبرن - زمانی که این تیم در لیگ برتر انگلیس حضور داشت - در ایوود پارک زیر نظر آلاردایس بازی می کرد. در واقع این آلاردایس بود که ژیوه را از مارسی به انگلیس برد.
ژیوه اکنون خاطره ای جالب از آن روزها را بازگو نموده است. او فاش کرد که آلاردایس برای بازی شاگردانش مقابل منچستریونایتد از شیوه عجیب و غریب برای انگیزه دادن به بازیکنانش استفاده نموده است؛ پخش کلیپی مونتاژ شده از صحنه های دو فیلم سینمایی گلادیاتور و 300.
ژیوه به نشریه اکیپ فرانسه گفت: ما خودمان را برای آن بازی گرم نموده بودیم و بعد به رختکن برگشتیم. وقتی داشتیم ساق بند های مان را می بستیم، آلاردایس صدای مان زد و گفت: بچه ها، صبر کنید! او سپس یک پروژکتور آورد و یک کلیپی مونتاژ شده از فیلم های گلادیاتور و 300 را برای مان پخش کرد. کلیپی از صحنه های جنگجویان شمشیر به دست. همه ما در رختکن یکصدا مانند سربازان شمشیرزن در هنگام حمله فریاد می زدیم. بعد از نیم ساعت 3 - صفر عقب بودیم و در نهایت هم بازی را 7 بر یک باختیم. بعد از بازی همگی فقط می خندیدیم. جنگجویان کاملاً از روی ما رد شده بودند.
ژیوه یکی از اعضای تیم ملی فرانسه ای بود که سال 2006 به فینال جام جهانی آلمان رسید و در نهایت به ایتالیا باخت. او اما مانند ویکاش دوراسو، حتی یک دقیقه هم در آن تورنمنت برای خروس ها بازی نکرد.
ژیوه درباره آن روزها اعتراف کرد: من هر روز صبح با این سؤال از خواب بیدار می شدم و به تمرینات می رفتم که واقعاً آنجا بین آن همه ستاره چکار می کنم؟ در تیمی که زین الدین زیدان، پاتریک ویه را، کلود ماکلله و ... را داشت؟ من خیلی خجالتی هستم. برایم حضور در بین آنها سخت بود. با این حال تجربه فوق العاده ای کسب کردم. دو ماه تمام من کوشش کردم که خیلی دهانم را باز نکنم. درست است که من پاداش خوب بازی کردنم در طول فصل را گرفته بودم و به همین دلیل هم به تیم ملی دعوت شده بودم اما قرار دریافت بین بازیکنانی مانند لیلیان تورام که الگوی من بود و روزمره تمرین کردن در کنار زیدان واقعاً احساس عجیبی داشت.
هافبک سابق تیم ملی فرانسه اضافه نمود: یادم است در بازی مقابل اسپانیا در مرحله یک چهارم نهایی بود که ویلیام گالاس مصدوم شد. سرمربی مان ریمون دومنش، سر من فریاد زد و گفت: بلند شو گائل! برو خودت را گرم کن! احساس عجیبی داشتم. بازی 2 بر یک به سود ما در جریان بود. قلبم آغاز کردن به تند تپیدن. بعد به خودم گفتم؛ لعنت! و باید بگویم؛ خودم هم نمی دانستم که می خواهم بروم بازی کنم یا نه. واقعاً احساس عجیبی بود. شما هر روز تمرین می کنید که فرصت بازی در چنین مسابقات را به دست آورید اما زمانی که فرصت برای تان فراهم می گردد، دچار هراس می شوید. در نهایت من به زمین بازی نرفتم و ما بازی را 3 بر یک بردیم.
منبع: خبرگزاری تسنیم