همه موجودات زنده ای که در بدن ما زندگی می نمایند! - مجله فوتبال دوستان

این حقیقت اگرچه مشمئز نماینده است اما باید آن را پذیرفت. در اینجا به موجودات زنده ای می پردازیم که درون و روی بدن انسان زندگی می نمایند.

1- باکتری های روی پوست سر

عمده ترین باکتری های پوست سر پروپیونی باکتریوم و استافیلوکوکوس هستند. وقتی تعداد پروپیونی باکتریوم ها از تعداد استافیلوکوکوس ها بیشتر باشد، پوست سر از سلامت برخوردار است اما وقتی تعداد استافیلوکوکوس ها بیشتر باشد، این مسأله منجر به شوره می گردد.

2- مایت های ابروها و مژه ها

مایت های دمودکس روی مژه ها و درون فولیکول های موهای ابرو و دیگر قسمت های بدن زندگی می نمایند. این موجودات کوچک جثه بلند و پاهای کوتاه و پهنی دارند و در تمام طول عمرشان در میان موهای صورت و بدن زندگی می نمایند. آن ها در همان جا می خوابند، تغذیه و حتی جفتگیری می نمایند. اما این موجودات برخلاف ظاهر مشمئز نماینده ای که دارند معمولا مشکل ساز نیستند مگر آنکه جمعیت آن ها زیاد گردد یا ناگهان باعث واکنش آلرژیک شوند.

در این صورت، باعث بروز بیماری های پوستی ای مثل روزاسه یا درماتیت سبورئیک می شوند. گاهی این مایت ها علت خشکی یا سوزش چشم ها هستند. از قرار معلوم این موجودات با بالا رفتن سن علاقه بیشتری به ما پیدا می نمایند چون این مایت ها تنها در 20 درصد از افراد زیر 20 سال وجود دارند.

3- باکتری های روی پوست صورت

پوست بدن یکی از مهم ترین محافظان آن در برابر تهدیدهای بیرونی است و باکتری هایی روی پوست زندگی می نمایند مانند نگهبان عمل می نمایند. سلامت کلی پوست به تعادل میان سلول های پوستی و میکروب های روی پوست بستگی دارد که به طور میانه یک تریلیون باکتری هستند. عمده ترین این باکتری ها استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، استافیلوکوکوس هومینیس، کورینه باکتریوم سیمولانس و کورینه باکتریوم آکولنس هستند. در حقیقت این باکتری های مفید با پر کردن منافذ کوچک پوست به باکتری های مضر اجازه ورود نمی دهند.

4- میکروب های درون بینی

بینی و دهان مانند پوست بیش از هر نقطه دیگر بدن در معرض محیط بیرون قرار دارند و در هر لحظه میکروب های بسیار زیادی به آن ها هجوم می آورند. اما سیستم پیشرفته ای وجود دارد که درصورت ورود موجودات مضر، آن ها را از بین می برد. عمده ترین باکتری های درون بینی استافیلوکوکوس و کورینه باکتریوم هستند. استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، باکتری بی ضرری است که می تواند با باکتری کشنده استافیلوکوکوس اورئوس مقابله کند. دیگر اورگانیسم های کوچک مثل مایت ها و قارچ ها معمولا در سوراخ های بینی زندگی نمی نمایند.

5- میکروب های بدبوی درون دهان

بعد از روده، احتمالا بیشترین انباشت میکروب ها در حفره دهان است. اگر دندان های خود را به طور منظم مسواک نمی زنید، احتمالا روی سطح دندان هایتان زیست لایه ای از باکتری ها به ضخامت 300 تا 500 سلول وجود دارد. طبق ارزیابی ها هزار نوع باکتری می توانند در دهان ما زندگی نمایند.

شایع ترین باکتری های دهان استرپتوکوکوس سانگوئیس و استرپتوکوکوس موتانس هستند. استفاده منظم از مسواک و نخ دندان نه تنها با بوی بد ناشی از این باکتری ها مقابله می نماید بلکه از بروز بیماری های لثه که منجر به خونریزی آن می گردد هم جلوگیری می نماید. زمانی که به طور مداوم درگیر بیماری التهاب لثه باشید، باکتری ها وارد دستگاه گردش خون شده و باعث بروز مشکل می شوند.

6- میکروب های بدبوی میان انگشتان پا

تفاوتی ندارد پاهایتان بو می دهند یا نه؛ قارچ ها و باکتری های مختلفی در آنجا زندگی می نمایند، مثل میکروب های انگلی تریکوفیتون و اپیدرموفیتون که منجر به بیماری قارچ پا یا همان بیماری پای ورزشکاران می شوند. رعایت بهداشت شخصی مثل شستشوی منظم پاها و پوشیدن دمپایی در باشگاه، استخر و دیگر مکان های عمومی، از افزایش جمعیت این موجودات بدبو جلوگیری می نماید.

7- میکروب های بدبوی زیربغل

اگر هیچ اورگانیسمی زیر بغل وجود نداشت، دیگر نیازی نبود با بوی بد این قسمت از بدن مقابله کنید، چون داشنمندان پی برده اند بوی بدن ناشی از باکتری هایی به نام کورینه فورم است که اسیدهای چرب و پروتئین موجود در عرق بدن را تجزیه می نمایند. هر چه تعداد این باکتری ها بیشتر باشد، بو شدیدتر خواهد بود.

8- باکتری های روی دست ها

دست ها یکی از ابزارهای ما برای کشف دنیای اطراف مان هستند و به همین علت پیوسته در معرض اورگانیسم های محیط بیرون قرار دارند. انگشتان دست ها مملوء از باکتری هستند و هر بار که سرتان را می خارانید یا انگشت تان را در دهان تان فرو می برید، این اورگانیسم ها را از یک نقطه بدن به نقطه دیگر آن منتقل می کنید. کارشناسان معتقدند شستن چند باره دست ها می تواند به خلاص شدن از این باکتری ها یاری کند چون بسیاری از آن ها باکتری های مضری هستند.

9- باکتری های درون ناف

ناف یک از قسمت های بدن است که معمولا در هنگام شستن بدن از آن غفلت می گردد. دانشمندان با آزمایش بر روی نمونه های ناف 60 نفر مشاهده کردند هزاران نوع باکتری در ناف پنهان شده اند.

10- میکروب های درون واژن

طبق ارزیابی ها 300 نوع میکروب درون واژن وجود دارد و دانشمندان معتقدند این اورگانیسم ها در سلامت تناسلی نقش دارند و به مقابله با بیماری ها یاری می نمایند. عمده ترین باکتری های مفید واژن، اعضای خانواده لاکتوباسیلوس هستند. این باکتری ها لاکتیک اسید ترشح می نمایند و به دفع دشمنان مهاجمی مثل قارچ کاندیدا یاری می نمایند که عامل عفونت است. طبق تحقیقات نو، درون آلت تناسلی و مجرای ادرار مردان هم میکروب هایی وجود دارد.

11- باکتری های درون روده

بیش از 10 هزار نوع باکتری شناخته شده (بیشتر آن ها هنوز شناسایی نشده اند) درون بدن انسان های سالم زندگی می نماید که دست کم 4 هزار تای آن ها در روده ها هستند و به گوارش، ایمنی بدن و سلامت کلی آن یاری می نمایند. عمده ترین این باکتری ها فیرمیکوت ها و باکتروئیدها هستند. این اورگانیسم ها به تجزیه کربوهیدرات ها یاری می نمایند و مواد مغذی ضروری ای مثل ویتامین های B و K فراوری می نمایند. زیاد بودن تعداد باکتری های مفید روده به دفع باکتری های مضر یاری می نماید.

12- انگل درون مغز

مغز انسان معمولا به علت برخورداری از یک سد خونی عاری از میکروب های دیگر نقاط بدن است. سد خونی مغز نوعی سیستم تصفیه است که به مغز امکان آن را می دهد تا خون مورد نیازش را بدون خطر عفونی شدن دریافت کند. عفونت های باکتریای مغز معمولا در اثر عفونت یک زخم یا اختلال در سیستم دفاعی بدن رخ می دهند. اما اورگانیسم هایی وجود دارند که می توانند سد خونی را دور بزنند. یکی از شایع ترین آن ها توکسوپلاسما گوندی، نوعی انگل است که در مغز حدود 84 درصد افراد زندگی می نماید.

این باکتری انگلی با پنهان شدن درون سلول های ایمنی یا عصبی از سد خونی مغز عبور می نماید و رفتار فرد را به گونه ای تغییر می دهد که بتواند به موجودات دیگری هم سرایت نمایند. این انگل علاوه بر انسان، می تواند طیف وسیعی از حیوانات را آلوده کند.

گربه ها هم توکسوپلاسما را انتقال می دهند و وقتی موش ها به این انگل مبتلا می شوند رفتارهای بی پرواتری دارند و خود را بیشتر به خطر می اندازند و در نتیجه احتمال آنکه شکار گربه ها شوند بیشتر می گردد. تحقیقات اولیه در خصوص انسان های مبتلا به توکسوپلاسما نشان می دهد این افراد احتمالا واکنش های کندتر و رفتارهای بی پرواتری دارند.

پ