پاتوفیزیولوژی مرض قند - مجله فوتبال دوستان

مترجم: سعید علیزاده

منبع:راسخون

مطالعات انجام شده در مورد پاتوفیزیولوژی مرض قند نشان می دهد که متابولیسم غیرطبیعی هورمون انسولین دلیل اصلی برای توسعه این سندرم پیچیده است. اگرچه علل و عوامل رهایی از هر سه نوع دیابت باهم متفاوت هستند اما علایم و عوارض آنها شبیه و نزدیک به هم هستند.

مرض قند یا همان دیابت یک بیماری مزمن است که در آن بدن از تولید انسولین کافی و یا پاسخ طبیعی به انسولین ناتوان است. معمولا به نام یک سندرم، دیابت به سه نوع مختلف تقسیم می گردد، دیابت نوع اول و دیابت نوع دوم و دیابت بارداری. نتیجه نهایی برای هر سه نوع دیابت قند خون بالا است. پاتوفیزیولوژی مرض قند بسیار پیچیده است و به نام یک بیماری مزمن علل مختلفی دارد در حالی که علایم و عوارض مشابهی دارد.

مرض قند: پاتوفیزیولوژی

پاتوفیزیولوژی هر سه نوع دیابت به هورمون انسولین مربوط است که به وسیله سلول های بتا در لوزالمعده ترشح می گردد. در یک فرد سالم انسولین در پاسخ به افزایش سطح گلوکز در جریان خون تولید می گردد و نقش اصلی آن کنترل غلظت گلوکز در خون است. آنچه که انسولین انجام می دهد این است که به سلول ها و بافت های بدن اجازه می دهد تا از گلوکز به نام منبع اصلی انرژی استفاده کنند. همچنین این هورمون مسئول تبدیل گلوکز به گلیکوژن برای ذخیره سازی در عضلات و سلول های کبد است. بدین ترتیب سطح قند در مقدار ثابتی باقی می ماند.

در یک فرد دیابتی، یک متابولیسم غیرطبیعی هورمون انسولین وجود دارد. دلیل واقعی برای این نقص با توجه به نوع دیابت فرق دارد. دلیل هرچه باشد سلول ها و بافت های بدن از قند موجود در خون استفاده نمی کند و در نتیجه قند خون ایجاد می گردد (رایج ترین نشانه دیابت که ازدیاد قند خون نامیده می گردد). این شرایط همچنین باعث تشدید تبدیل گلیکوژن ذخیره شده به گلوکز می گردد، به نام مثال: افزایش تولید گلوکز کبدی. طی یک دوره زمانی سطح بالای گلوکز در جریان خون می تواند باعث عوارض شدید از جمله، اختلالات چشم، بیماری های قلبی عروقی، آسیب کلیه و مسائل عصبی منجر گردد.

در دیابت نوع اول لوزالمعده نمی تواند به مقداری که بدن نیاز دارد انسولین کافی تولید کند. پاتوفیزیولوژی دیابت نوع اول نشان می دهد که یک بیماری خود ایمنی وجود دارد که باعث می گردد سیستم ایمنی بدن، خود موادی ترشح کند که به سلول های بتای لوزالمعده حمله کند. در نتیجه لوزالمعده انسولین کمتری ترشح میکند یا کلا نمی کند. دیابت نوع اول در میان بچه ها و جوانان شایع تر است. (حوالی بیست سالگی) از آنجا که دیابت نوع اول در بین جوانان رایج است برای درمان آن انسولین استفاده می گردد.، دیابت نوع اول همچنین به نام دیابت جوانان یا دیابت وابسته به انسولین نامیده می گردد. (IDDM)

در مورد دیابت نوع دوم، هورمون انسولین ترشح شده به وسیله سلو ل های بتا طبیعی و یا اندکی کمتر از حد ایده آل است. با این حال سلول های بدن فرد دیابتی مثل یک فرد سالم به انسولین پاسخ نمی دهند. از آنجا که سلول ها و بافت های بدن در برابر انسولین مقاوم هستند، آنها گلوکز را جذب نمی کنند و به جای آن گلوکز در خون باقی می ماند. بنابراین دیابت نوع دوم هم به وسیله قنند خون شناسایی می گردد و معمولا در افراد میانسال (بالای چهل سال) مشاهده می گردد. چون برای درمان این نوع از دیابت به انسولین نیازی نیست به آن دیابت مستقل از انسولین (NIIDM) یا دیابت بزرگسالان می گویند.

دیابت نوع سوم، دیابت بارداری نامیده می گردد. همانطور که از نامش پیداست این نوع دیابت در میان زنان باردار دیده می گردد. در این نوع سطح بالای قند خون به وسیله نوسانات هورمونی در دوران بارداری ایجاد می گردد. معمولا پس از زایمان غلظت قند خون به حالت طبیعی بر می گردد. با این حال مواردی دیده شده است که حتی پس از زایمان هم سطح قند خون بالا به جای مانده است. این نشان می دهد که خطر ابتلا به دیابت در آینده افزایش می یابد.

همانطور که قبلا ذکر شده، علایم و اثرات هر سه نوع دیابت مشابه هم هستند. علایم قابل توجه شامل، افزایش تشنگی (عطش بیش از حد) تکرر ادرار (ادرار زیاد) و افزایش اشتها (پرخوری) است. سایر علایم و نشانه های دیابت شامل، خستگی بیش از حد، حضور قند در ادرار (گلیکوزوری)، التهاب بدن، کاهش وزن بدون دلیل و کم شدن آب بدن است. قند خون و گلیکوزوری با هم مرتبط هستند؛ زمانی که مقدار قند در خون به طور غیرطبیعی بالا می رود جذب ثانوی به وسیله توبول حلقوی نزدیک کاهش می یابد و در نتیجه مقداری قند در ادرار نگه داشته می گردد.

مرض قند: تشخیص و درمان

با توجه به تعریف دیابت، افرادی که قند ناشتای آنها بالای 126 میلی گرم در دسی باشد، مبتلا به بیماری دیابت هستند. با توجه به آمارها، دیابت نوع دوم شایع ترین نوع دیابت است که در مقایسه با سایر دیابت ها رخ می دهد. تشخیص زودهنگام و صحیح دیابت باعث می گردد تا از عوارض جدی آن بر سلامتی جلوگیری گردد. بعد از تشخیص با توجه به نوع دیابت پزشک انسولین های تزریقی یا خوراکی برای درمان دیابت تجویز می کند. .

علاوه بر درمان،توصیه می گردد تا زندگی به سبک سالم بخصوص از نظر رژیم غذایی و ورزش تغییر یابد تا دیابت و علایم آن مدیریت شوند. از آنجایکه این یک مسئله بهداشت جهانی است، مطالعات پاتوفیزیولوژی مرض قند در حال حاضر در حال پیشرفت است تا اثرات بهداشتی و سلامتی مرتبط با آن به حداقل برسد و به طور موثر درمان گردد.

/ج

منبع: راسخون