انشاهای جالب در مورد سفرنامه - مجله فوتبال دوستان

خبرنگاران | سرویس سرگرمی - یکی از فعالیت های جالب و هیجان انگیز مدرسه، نوشتن انشا بوده. انشاها موضوعات مختلف و متنوعی است از انشا در مورد هدف زندگی و انشا در مورد دریا تا انشا در مورد عشق و ...و یکی از موضوعات انشا سفرنامه است. سفرنامه نوشتن اگرچه سخت است اما یادگاری خوبی از سفر است و در صورت اشاره به مسائل مهم جاری مناطق مختلف می تواند در سال های بعد به عنوان سند و مدرک استفاده شود همانطور که برخی سفرنامه های تاریخی مثل سفرنامه ناصرخسرو یا سفرنامه ابن بطوطه این گونه شده اند. در ادامه مطلب سه انشا با سبک های مختلف درباره سفرنامه نوشته ایم. آنها را بخوانید، ایده گرفته و خودتان انشاهای زیبایی بنویسید. در صورت تمایل انشاهای خود را از طریق ارسال نظر برای ما و مخاطبان خبرنگاران بفرستید.

در صورتی که مطالعه قسمت خاصی از این مطلب مد نظر شماست، با انتخاب عناوین ارائه شده در فهرست زیر، به موضوع دلخواه خود برسید:

• انشا توصیفی در مورد سفرنامه
• انشا در مورد سفرنامه شمال
• انشا در مورد سفرنامه خیالی

بیشتر بدانید: انشا در مورد صدای آبشار در دو سبک ادبی و توصیفی

انشا توصیفی در مورد سفرنامه

برای نوشتن انشا در مورد سفرنامه خوب است که در مرحله اول بدانیم سفرنامه چیست. پس من در انشای خود انواع سفرنامه و جزئیات سفرنامه را خواهم گفت.

از آنجا که سفرها به انگیزه های گوناگونی چون تجارت و سیاحت و زیارت یا تحقیق و جز اینها صورت می گیرد، سفرنامه ها نیز به تبع انگیزه نویسنده از سفر، تنوعی چشمگیر دارند و اطلاعات گوناگونی را در اختیار خوانندگان قرار می دهند.

سفرنامه ها معمولاً زبان و بیانی ساده و شیرین دارند. شاید دلیل ساده گویی بخش بزرگی از سفرنامه ها را بتوان در حین سفر نگاشته شدن آنها دانست؛ زیرا در هنگام جا به جایی و حرکت در سفر امکان سخن پردازی هایی ادبی که به تفکر زیادی احتیاج دارند نیست و نویسنده سفرنامه که در حقیقت همان بیننده حوادث سفر است، ناچار است برای ثبت و ضبط حداکثری وقایع به قلم خود سرعت ببخشد و همین کار او را از سخن پردازی در نقل روایاتش دور می دارد.

سفرنامه ها یک بعد مهم دیگر نیز دارند و آن هم دیدن لایه های پنهان وجود نویسنده سفرنامه است.

در سفر است که میزان صبر و شکیبایی افراد، حسن معاشرت آنها با انسان های مختلف و قدرت روحی ایشان در تطبیق دادن خود با محیط جدید محک می خورد.

خدمت بزرگ دیگر سفرنامه ها، ژرف نگری خاصی است که این دسته از گونه های ادبی در باب شناخت جغرافیایی و تاریخی به خواننده خود می بخشند.

با مطالعه سفرنامه ای صادقانه و دقیق، گویی ما نیز با راوی ماجراها از دره های عمیق و کوه های بلند عبور می کنیم ، از دهکده های متروک دیدن می کنیم، با مفاخر هر کشور آشنا می شویم ، با مردمان هر ناحیه مأنوس می شویم، بر سر سفره خوراکشان می نشینیم و با مراسم و سنت هایشان الفت می گیریم و در یک کلام: با خواندن سفرنامه در حقیقت ما با گوش نویسنده می شنویم و با چشمان او می بینیم.

شاید چنین پنداشته شود که امروزه با وجود دوربین هایی که تمامی عالم را احاطه کرده اند و فناوری های نوین، از رنگِ پر رنگ سفرنامه های دوران کهن کاسته شده. اما هرگز چنین نیست.

سفرنامه دیدن عالم است از مجرای دل و اندیشه و احساس راوی آن. سفرنامه طبیعت را، انسانها را و سنت ها را به شکل خام و بی روح به ما نشان نمی دهد، سفرنامه برشی است از قلب نویسنده سفرنامه که با هدیه هایی که از سفرش با خود آورده در آمیخته و برای ما ارمغان آورده است.

از این انشا نتیجه می گیریم که خواندن سفرنامه به عنوان هدیه و سوغاتی است که نویسنده آن برای مردم همه زمان ها آورده است. ما نیز می توانیم چنین هدیه ای به آیندگان بدهیم.

بیشتر بدانید: مجموعه انشاهای طنز خنده دار

انشا در مورد سفرنامه شمال

زندگی سفری طولانی است که انسان با پیمودن این راستا از زمانی که کوچک است و تا وقتی که جوان و بزرگ تر می شود، با به دوش کشیدن کوله باری از تجربیات و خاطرات بار سفر را می بندد و به مقصدگاه ابدی خود می رود.

یکی از سفرهای زندگی من که هم ناملایمات و هم خوشی های زیادی در پی داشت، سفر به شمال کشور یعنی گیلان بود که یکی از خاطرات خوب زندگی من را رقم زد.

جاده شمال با آسمان آبی و ابرهای پراکنده سفید و با باران های گاه و بی گاهش، عطر و بوی دلنشین و هوای دلپذیرش، به یک خاطره خوب در ذهن هر مسافری که به شمال سفر می کند تبدیل شده است.

در سفر ما به شمال باران نم نم می بارید و بوی خاک تازه تر شده، همه جا را فراگرفته بود. درخت ها بر جاده های پر پیچ و خم شمال مانند چتری سایه انداخته بودند و صدای پرنده ها از گوشه و کنار به گوش می رسید.

اما متاسفانه ترافیک هم از شهرهای دیگر به همراه بقیه مسافران بار بسته بود و به اینجا آمده بود و باز هم تلفات و آسیب ها به چشم می خورد و لحظات تلخی را به وجود می آورد. اما با این حال گذر کردیم و به مناطق دیدنی گیلان رفتیم تا از مناطق زیبای دیگر هم دیدن کنیم.

به امامزاده ابراهیم رفتیم و برای گذشتگان طلب آمرزش و رحمت کردیم. به قلعه رودخان رفتیم و از آن همه پله های طولانی و بلند عبور کردیم و به بالای کوه رسیدیم و از میراث فرهنگی اصیل گیلان دیدن کردیم. تابلوی زیبای قلعه را خریدیم تا برای همیشه لحظات خوب و شیرین و طبیعت زیبای قلعه رودخان را به خاطر بسپریم.

سفر ما ادامه داشت. از مغازه های شهر گیلان که دارای سوغاتی های این شهر نظیر شیرینی فومن و نان زرین و کوکی های خوشمزه و غذاهای محلی خوشمزه دیدین کردیم و مقداری برای خود و خانواده خود به رسم یادبود خریداری کردیم.

همراه با خانواده به رستوران محلی رفتیم. در منوی آن رستوران ، ترش تره، ماهی شکم پر، باقالا قاتوق و میرزاقاسمی وجود داشت که ما مرغ ترش را انتخاب کردیم و بسیار خوشمزه بود.

در ادامه راستا به موزه میراث روستایی رشت رفتیم و از صنایع دستی خوش رنگ و زیبای آن جا دیدن کردیم. همچنین از موزه میرزاکوچک خان جنگلی و جنگل های سراسر پوشیده از درخت های کاج و صنوبر که منظره زیبایی آفریده اند دیدن کردیم. استان گیلان آنقدر زیبا است که هر چه از آن بگویم کم گفته ام.

زمان ما خیلی زود گذشت و تمام شد و ما مجبور به بازگشت شدیم. در راستا بازگشت ماهی گیران زحمت کش را دیدیم که تور به دست به سمت دریا می فرایند. و می دیدیم مزرعه های برنج که عطر برنج تازه خوشه زده همه جا را پر کرده است و همچنین زیتون ها که از درخت ها آویزان بودند و رنگ سبز و زیبایش، منظره قشنگی در اطراف و در طبیعت به وجود آورده بود.

ما از این انشا نتیجه می گیریم که سفر ها می آیند و می فرایند تنها چیزی که مهم است این است که همراه خود از سفرها چه چیزی را به همراه بیاوریم و چه خاطره ای ثبت کنیم.

انشا در مورد سفرنامه خیالی

من می خواهم یک انشا درباره سفر به تبریز بنویسم که البته اصل آن واقعیت دارد اما اتفاقات آن به دلیل سن پایین نویسنده و به خاطر نداشتن وقایع از قوه خیال مایه گرفته است.

نقل است زمانی که من یکسال بیشتر نداشته ام، والدینم مرا به شهر تبریز برده اند. مثل اینکه پدرم آنجا کاری داشته و به این بهانه اولین سفر من با هواپیما اتفاق می افتد.

خب واضح است که منِ یک ساله که به ابزار زبان مجهز نبوده ام و تازه چشمم به دنیا باز شده بوده، هیچ چیزی از آن سفر به تبریز به خاطر ندارم. اما الان که زبان را آموخته ام و مغزم یک جورایی شده که می توانم آن سفر را هر جوری ببینم، توان آن را دارم که با قوه مقدس خیال آن سفر را بازآفرینی کنم.

پس بسم الله، شروع می کنم. من فکر می کنم از هواپیما که پیاده شدیم، پدرم ماشینی گرفته و ما را به هتلی برده که خبرنگاران های زیادی دارد. البته من نمی دانستم خبرنگاران و هتل چند خبرنگاران چیست اما از تخت تمیز و نرمی که داشته و غذاهای داغ و خوشمزه اش متوجه شده ام که حتماً جای خوبی است.

بعد که در هتل مستقر شدیم، پدرم رفته و برای ما سفارش غذا داده و مادرم با من بازی می کرده و جغجغه ام را بالای سرم، روبروی چشمان از حیرتْ به تمامی باز من، تکان می داده است.

من هم گاهی نق می زده ام و گاهی می خندیدم، گاهی بهانه شیر داشته ام و گاهی شیطانی ام گل می کرده و می زدم وسایل بابا را که مرتب روی میز چیده شده بوده، می انداختم و می شکاندم.

بیرون از هتل اما برعکس، سرد سرد بوده. مادرم مرا داخل چند لباس و پتو می پیچیده که یک وقت سرما نخورم که اگر می خوردم چه ماجرایی بوده و سفر چه بدبیاری ای می شده است.

خلاصه از شواهد و اذکار این گونه برمی آید که نه تنها سرما نخوردم که سرحال و سالم بودم و کمی هم به واسطه سفر و آب و هوای ناب تبریز چاق هم شده ام.

این قصه چند روزی ادامه داشته تا اینکه بالاخره کار پدر انجام گرفته و پس از کمی گشت و گذار در شهر و دیدن دیدنی های تبریز باز با یک هواپیمایی که از قضا قصد سقوط هم نداشته به شهر خودمان بازگشته ایم.

این هم گوشه ای از خیال من درباره اولین سفرم بود. از این انشا نتیجه می گیریم که سفرنامه خیالی نوشتن هم جالبیت های خاص خودش را دارد و اگر اندکی اطلاعات کسب کنیم، می توانیم سفرنامه زیبایی بنویسیم.

نظر شما درباره انشاهایی که خواندید چیست؟ کدام را بیشتر دوست داشتید؟ اگر شما دبیر نگارش بودید، چه نمره ای به هر کدام از این انشاها با موضوع سفرنامه می دادید؟

منبع: setare.com