درآمد گردشگری ایران یک هزارم آمار جهانی است
به گزارش مجله فوتبال دوستان، کارشناس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی ایران با استناد به گزارش شورای دنیای رقابت پذیری سفر و گردشگری در سال 2015 گفت: با وجود آن که ایران از نظر تعداد سایت های دنیای در رتبه نهم دنیا و صندلی دهم از نظر جاذبه های میراث فرهنگی و آثار ناملموس است، اما فقط یک هزارم درآمد گردشگری دنیا را دارد.

بهترین تجربه سفر را با کارگزار تور کانادا تجربه کنید و با مجری مستقیم تورهای کانادا بهترین برنامه سفر را برای خود انتخاب کنید.
به گزارش خبرنگاران، یعقوب امین زاده در ادامه این گزارش اظهار کرد: طبق اعلام WTCC با مقایسه شرایط گردشگری در سال های 2014 و 2015 این صنعت به لحاظ کسب درآمد با رقم 1260 میلیارد دلار، 5 درصد رشد داشته که سهم ایران از آن یک میلیارد و 300 میلیون دلار بوده که یک هزارم درآمد گردشگری دنیا می گردد.
به گفته وی، در این گزارش که سال گذشته میلادی منتشر شده، رتبه ایران به لحاظ شرایط زیرساخت و حمل و نقل از بین 141 کشور، نودو سوم بوده است. همچنین این رتبه در بخش زیرساخت گردشگری برای ایران 119 دنیا تعین شده است.
امین زاده گفت: طبق گزارش شورای رقابت پذیری سفر و گردشگری، رتبه ایران در شاخص اولویت صنعت گردشگری برای دولت در بین 141 کشور، 135 بوده است که این اصلا در شأن ایران نیست.
این کارشناس گردشگری لازمه تغییر شرایط موجود را شناسایی چالش ها دانست و اضافه نمود: اولین چالش، نبود برنامه ملی توسعه گردشگری است که بعد از چهار دهه هنوز تهیه نشده؛ هرچند در دولت های قبلی حرکت هایی شد، اما بعد کنار گذاشته شد و در این دولت نیز بعد از گذشت سه و نیم سال همچنان از نبود برنامه ملی توسعه گردشگری رنج می بریم.
وی اظهار کرد: در صنعت گردشگری برنامه ریزی ها مبتنی بر حدس آرزومندانه و سازمان دهی مبتنی بر تعارض و تقابل های واگرا و اقدام و عمل نیز مبتنی بر روزمرگی بوده است.
او تاکید نمود: برای برطرف این چالش باید بستری مناسب به منظور حضور اثر بخش ذی نفعان در فرآیند تدوین و جاری سازی برنامه توسعه ملی نیز فراهم گردد و نباید محدود به چهار دیواری های معاونت گردشگری شویم.
عضو کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی تهران با بیان این که صندلی بخش خصوصی در حوزه کلان گردشگری گم است، آن را دومین چالش این صنعت برشمرد و اضافه نمود: هنوز تعیین نیست که رابطه بخش خصوصی و دولتی چگونه است. واقعیت همواره بر این مبنا بوده که بخش دولتی بزرگ و بخش خصوصی کوچک بوده است. هرچند در ماده 75 برنامه پنجم توسعه راه کار ایجاد شورای گفت وگوی بخش خصوصی و دولتی را اتخاذ کردند. اعتقاد بر این بود که اتاق بازرگانی به عنوان مجلس بخش خصوصی مشاور و مبنای تعامل باشد.
امین زاده در این بین گریزی به ماده 25 آیین نامه ایجاد، اصلاح، تکمیل و درجه بندی نرخ گذاری تاسیسات گردشگری اشاره نمود و گفت: هرچند این ماده با مخالفت بعضی تشکل ها روبرو شده اما در هر حال فضایی ایجاد نموده که تشکلی واحد پیگیر جریان صنعت گردشگری باشد.
وی افزود: ما انتظار داریم در شورای عالی میراث فرهنگی که باید چهار خبره به پیشنهاد رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با تایید ریئس جمهور حضور داشته باشند انتخابی از بخش خصوصی صورت گیرد.
این کارشناس گردشگری توجه به زیرساخت ها را از وظایف دولت برشمرد و تاکید نمود: باید در بودجه رسمی کشور و سازمان، سهمی به تبلیغات اختصاص یابد چرا باید بخش خصوصی از جیب خود برای تبلیغ و معرفی ایران هزینه کند، در شرایطی که قانون این را از وظایف دولت برشمرده است. هم اکنون بسیاری از کشورهای شناخته شده در صنعت گردشگری که احتیاج چندانی برای تبلیغ و معرفی ندارند، برای جذب هر گردشگر دست کم دو دولار هزینه می نمایند، در حالی که فکر نمی کنم در ایران این رقم به 10 سنت هم برسد.
امین زاده در ادامه نظام آماری گردشگری ایران را صفر دانست و گفت: کل دارایی ما از بخش آمار به فایل های خالی اِکسِل محدود شده، آیا شأن گردشگری این است؟ پورتال جامع گردشگری ایران نیز با هدف ترویج راه اندازی شد، اما هنوز مشکل زبان خارجی دارد. تغییر این شرایط از تدوین برنامه ملی توسعه گردشگری با مشارکت بخش خصوصی حاصل می گردد.
منبع: خبرگزاری ایسنا