پالنگان، روستای ایستاده
به گزارش مجله فوتبال دوستان، اورامان یا به قول مردمان ساکن غرب ایران هورامان، سرزمین روستاهای پلکانی است. کوهستان زاگرس در این منطقه از ایران، اقلیمی را شکل داده که روستاییان،
نویسنده: بساران لهونی نژاد
راهنمای سفر به روستای پالنگان در استان کردستان
اورامان یا به قول مردمان ساکن غرب ایران هورامان، سرزمین روستاهای پلکانی است. کوهستان زاگرس در این منطقه از ایران، اقلیمی را شکل داده که روستاییان، بهترین راه را برای ساختن خانه هایشان، بالا رفتن از کوه ها و ساختن بناهایی طبقه طبقه دانستند. می توان در آغاز فصل گرم، راهی این منطقه ها سردسیر و خنک شد و در میان روستاهایی که شانه به شانه هم بالا رفته اند، گردش کرد. پالنگان یکی از این روستاهای اورمانی است که در منطقه ژاوه رو و در پای کوهستان شاهو بلندترین قله استان کردستان قرار گرفته است. روستایی که دره و کوه و سبزی را یک جا دارد و رودخانه تنگیور آن را دو نیم کرده. پالنگان سنگی، روستایی کهن هم هست. می گویند این روستا، روزگاری مرکز حکومت خاندان های قدیمی منطقه بوده و قلعه روستا هم یادگار همان دوران است. تاریخ این منطقه را می توانید در کتاب هایی درباره روستاهای کردستان بیابید. اما اگر زیبایی امروزش را می خواهید ببینید، راه غرب را در پیش بگیرید.نکته
روستا را خانه خود بدانیددر راستا رسیدن به روستای پالنگان، روستای تنگی ور در سمت چپ جاده است که کتیبه ای قدیمی دارد. از روستا با حدود 15 دقیقه پیاده روی، می توانید به آنجا برسید پالنگان، توت فرنگی های خوبی هم دارد که می توانید از آنجا بخرید. آب رودخانه برای پرورش ماهی و زندگی روستاییان بسیار حیاتی است، اصلاً چیزی در آب نریزید.
چطور برسیم؟
کامیاران خانه اولاگر چه پالنگان در کوه های کردستان جای دارد، اما هم با خودروی شخصی و هم با تاکسی خطی می توان به آنجا رسید.
- خودروی شخصی:
برای رسیدن به پالنگان هم می توان از کرمانشاه راهی شد و هم از سنندج. بسته به اینکه از کجا می آیید، یکی از این راستاها را انتخاب کنید؛ اگر از تهران یا شهرهای مرکزی ایران راهی می شوید، بهتر است از کرمانشاه بیایید؛ چرا که تا خود کرمانشاه، تمام راستا آزادراه است. از هر طرف که بیایید، باید تا کامیاران بروید که در میانه راه سنندج به کرمانشاه قرار گرفته است. از سنندج 75 و از کرمانشاه 55 کیلومتر تا کامیاران راه دارید. فاصله کامیاران تا پلنگان هم 55 کیلومتر، راستا کوهستانی است و آن را یک ساعته طی خواهید کرد. باید از کامیاران وارد جاده روستای توبره ریز شوید و بعد جاده را مستقیم ادامه دهید تا تابلوی سبز رنگ روستای پالنگان را ببینید.
- وسایل نقلیه عمومی:
فاصله کرمانشاه یا سنندج تا کامیاران را به راحتی با مینی بوس یا تاکسی می توانید طی کنید. مینی بوس های پالنگان برنامه مشخصی برای حرکت ندارند، اما می توانید با تاکسی های خطی راه بیفتید. این تاکسی ها در اول جاده توبره ریز می ایستند و کرایه هر نفر هم حدود 2 هزار تومان است. اگر هم بخواهید دربست بگیرید، تاکسی تلفنی های کامیاران با حدود 15 هزار تومان شما را تا پالنگان می برند.
کجا بگردیم
ماهی تازه در طبیعت کردستاناگر از سمت مرکز پرورش ماهی به پالنگان وارد شوید، مستقیم به یک پارکینگ می رسید و می توانید خودروتان را همان جا پارک کنید. صبح روزهای تعطیل، ممکن است به راحتی در پارکینگ جای پارک پیدا نکنید.
- مرکز پرورش ماهی:
در کنار پارکینگ پالنگان، یک مرکز پرورش ماهی قرار گرفته است که یکی از بزرگ ترین مراکز ماهی سردآبی در منطقه است. بهتر است برای ناهارتان از همین ماهی های تازه خرید کنید. قیمت هر کیلو ماهی تا 5 هزار و 800 تومان متغیر است که اگر بخواهید پاک شده و کباب شده تحویل بگیرید، 8 هزار تومان باید بپردازید.
- روستا:
پالنگان در دو طرف رودخانه قرار گرفته است و برای گردش در بافت قدیمی و پلکانی می توانید در هر دو طرف گردش کنید. راستا پیاده روی، روی کانال آب و در امتداد رودخانه است. بعد از گشت و گذار در روستا با گذر از روی پل می توانید در باغ های اطراف روستا گردش کنید.
- طبیعت اطراف روستا:
اگر فرعی ها و کوره راههای بیرون روستا را ادامه دهید، می توانید در باغ های دورتر پالنگان گردش کنید یا راستا رودخانه را بگیرید و ادامه دهید تا به طبیعت دیدنی و بکر برسید.
در باغ شیخ عمر که در ورودی سمت چپ روستاست، می توانید بقایای قلعه ای قدیمی را ببینید که محلی ها آن را هلوخان به معنای عقاب می نامند که البته در مورد گذشته اش اطلاعات دقیقی وجود ندارد.
کجا بمانیم؟
در باغ شیخ
در پالنگان از هتل و مهمانسرا خبری نیست و بهترین راه، برپا کردن چادر است. اگر بخواهید نیم روز در پالنگان بمانید، پس از رسیدن به روستا، سراغ باغ های محی الدین یا شیخ عمر را بگیرید. می توانید با پرداختن مبلغی بین 5 تا 7 هزار تومان روز را در باغ بگذرانید. می توانید در پارکینگ و یا در باغ های پایین دست روستا چادر بزنید.منبع: نشریه سرزمین من، ش 14.
منبع: راسخون